در این گلشن کدامین شعله با این تاب می گردد

که از شبنم به چشم لاله و گل آب می گردد

دلیل عاجزان با درد دارد نسبت خاصی

غرور سجده مایل صورت محراب می گردد

کف خاکستری بر چهره دارد شعلهٔ شوقم

چو قمری وحشتم در پردهٔ سنجاب می گردد

گداز آماده ی کمفرصتی در بر دلی دارم

که همچون اشک تا بی پرده گردد آب می گردد

به کوشش ریشه ای را می توان ساز چمن کردن

نفس از پر زدنها عالم اسباب می گردد

ز بیتابی چراغ خلوت دل کرده ام روشن

تجلی فرش این آیینه از سیماب می گردد

گدازم آبیار جلوهٔ معشوق می باشد

کتان می سوزد و خاکسترش مهتاب می گردد

به عریانی بلند افتاد از بس مدعای من

گریبان هم به دستم مطلب نایاب می گردد

به طوف بحر رحمت می برم خاشاک عصیانی

هجوم اشک اگر نبود عرق سیلاب می گردد

قماش عرض هستی تار و پود غفلتی دارد

که چون مخمل اگر مژگان گشایی خواب می گردد

به تمکین می رساند انفعال هرزه جولانی

هوا ایجاد شبنم می کند چون آب می گردد

جنونم دشت را همچشم دریا می کند بیدل

ز جوش اشک من تا نقش پاگرداب می گردد